LANCASTRIA vulgo LANCASHIRE

LANCASTRIA, vulgo LANCASHIRE

prov. regni Augliae, iuxta oram maris Hibernici. inter Cestriae Comitatumad Mer. Westmariam ad Bor. et Eboracensem prov. ad Ort. Hinc orti Lancastriae Duces, in Historia Anglica celebres. Vide infra. In ea funt Lancastria, Lancastre, urbs prov. caput, et oppida Mancunium. Manchester, et Prestonium, Preston, de quibus suo loco. Ab hac prov. nomen ahbet Lancastrensis fam. quae in Anglia cum Eboracensi, sub rubrae albaeque Rosae nomine, de regno diu et cruente contendit: quae lis tandem, post triginta proelia commissa, trium Regum plurimorumqueve Principum caedes, sopita est ab Henr. VII. tunc temporis Comire Richmondiae, qui victo et interfecto Richardo III. Elizabetham superstirem ex Eboracennsi fam. virginem, uxorem duxit; Fratre eius Eduardo Plantagenarâ, ultimo Eboracensium, in carcere derento. Hinc lemma Iacobi VI. Scotiae s. I. M. Britanniae Regis: Henricus rosas, regna Iacobus. Vide Lancastria.